Zakrzepica to bardzo poważna choroba, która może poważnie zagrażać zdrowiu, a nawet życiu chorego. Dowiedz się, jakie objawy mogą świadczyć o toczącym się w organizmie procesie zakrzepowym. Krzepnięcie krwi jest naturalną częścią gojenia ran. W przypadku skaleczenia – skrzep tamuje krwawienie w uszkodzonym miejscu. Niestety czasem proces zakrzepowy (zakrzepica) toczy się w tętnicy lub żyle i zakrzep (skrzep krwi) przyklejony do ściany naczynia może prowadzić do wielu problemów, np. może zaburzać ukrwienie narządów wewnętrznych, zaburzać przepływ krwi do serca i z serca lub prowadzić do całkowitego zamknięcia naczynia. Gdy proces zakrzepowy toczy się w tętnicy lub żyle, okoliczne tkanki mogą być niedotlenione i nieodżywione, co może prowadzić do stanów zagrażających życiu, np. ostrego niedokrwienia kończyn dolnych, ostrego zespołu wieńcowego czy udaru objawy mogą świadczyć o zakrzepicy? Ból w klatce piersiowej, uczucie duszności, krótki oddech – te objawy mogą świadczyć o zakrzepie w płucach (zatorowość płucna) lub o skrzepie w sercu (ostry zespół wieńcowy). W przypadku wystąpienia tych objawów należy jak najszybciej udać się do lekarza lub wezwać pogotowie. Zmiana koloru kończyny i jej obrzęk – te objawy mogą świadczyć o zakrzepicy żył głębokich. W przypadku tej dolegliwości skóra może być zaczerwieniona i rozpalona, obrzęknięta. Może pojawić się ból kończyny. Wszystko to z powodu zmniejszenia, upośledzenia przepływu krwi w żyle. Czasami skóra na kończynie (na ręce lub nodze) może być blada, szaro-niebieska – to wynik dużego zastoju krwi w żyłach głębokich. Mogą się wtedy uwidocznić żyły powierzchowne. Utrata czucia w nogach lub rękach – jeśli drętwieją Ci kończyny, to znak, że należy skontaktować się z lekarzem. Te objawy również mogą świadczyć o zakrzepie i upośledzonym przez niego krążeniu. Problemy z widzeniem – niewiele osób kojarzy ten objaw z zakrzepicą. Jednak może mieć on wiele wspólnego z nią. Zaburzenia widzenia mogą być efektem problemów z przepływem krwi i niedotlenieniem tkanek. Jeśli masz rozmazany obraz, skonsultuj się z lekarzem. To może świadczyć o tym, że w twoim oku znajduje się skrzep. Silne bóle i skurcze brzucha – mogą być efektem zakrzepu w żyłach odprowadzających krew z jelit. Taki skrzep może zablokować naczynie, bo w konsekwencji prowadzi do pojawienia się tego typu objawów. Atak paniki – ten objaw rzadko kojarzony jest z zakrzepicą, choć jego pojawienie się może świadczyć właśnie o tej chorobie. To uczucie może pojawić się, gdy skrzep w płucach zmniejsza przepływ tlenu i krwi w ciele. Ból nieznanego pochodzenia – może pojawić się w różnych częściach ciała, ale najczęściej pojawia się w klatce piersiowej, rękach i nogach. Chorzy, którzy go doświadczyli, opisywali go jako silny, tępy ból w jednej lub kilku częściach ciała. Powiększenie obwodu brzucha (wodobrzusze), nudności, powiększenie wątroby – te objawy mogą występować również z bólem brzucha i świadczyć o zakrzepicy żył wątrobowych. Jeśli któreś z tych objawów pojawiły się u Ciebie, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. Te objawy mogą sugerować, że zakrzepica jest już mocno zaawansowana i stanowi zagrożenie dla twojego zdrowia, a nawet życia. Zakrzepica może wywołać wstrząs lub nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania. Źródło: Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.Farmakologiczna terapia skupiająca się na próbach zatrzymania postępu zakrzepicy żył polega na stosowaniu heparyn drobnocząsteczkowych, heparyn niefrakcjonowanych, a także antykoagulantów w formie doustnej. Czasami analogicznie do heparyn drobnocząsteczkowych osobom z zakrzepicą żył głębokich zleca się stosowanie fondaparynuksu. Czystek – właściwości i zastosowanie. Jak parzyć czystek? Trudno o roślinę bardziej wzmacniającą układ immunologiczny człowieka niż czystek. Ma on więcej antyoksydantów od zielonej herbaty. A przy tym nie ma żadnych działań ubocznych i nie można go przedawkować. Warto poznać jego właściwości i sposoby użycia. Czystek to niewysoki krzew z delikatnymi różowymi lub białymi kwiatkami. Dziko rośnie na skalistym podłożu, dlatego był kiedyś nazywany różą skalną. Pochodzi z krajów basenu Morza Śródziemnego. W starożytności otrzymywano z niego ladanum, czyli lepką i miękką żywicę. Stosowało się ją przeciwko biegunce, przy chorobach dróg oddechowych oraz na trudno gojące rany. Mimo swych właściwości leczniczych czystek na długie wieki został zapomniany, by dziś przeżywać swój renesans. hamuje rozwój stanów zapalnych zwalcza drobnoustroje oczyszcza ciało z toksyn poprawia kondycję skóry pomaga w walce z trądzikiem rozpuszcza zatory i zakrzepy zapobiega chorobie niedokrwiennej serca Sprawdź: Zioła i herbaty ziołoweJak działa czystek? Czystek zawiera wyjątkowo dużo polifenoli, czyli substancji neutralizujących wolne rodniki (zwanych też antyoksydantami). Dzięki temu hamuje rozwój stanów zapalnych i zwalcza drobnoustroje chorobotwórcze. Doskonale sprawdza się zatem w okresie przeziębień. Pomaga oczyszczać ciało z toksyn i metali ciężkich. Dzięki temu poprawia kondycję skóry, zapobiega pojawianiu się zmarszczek i pomaga pozbyć się trądziku. Czystek przeciwdziała powstawaniu miażdżycy blokując utlenianie się złego cholesterolu we krwi. Dodatkowo rozpuszcza zatory i zakrzepy w naczyniach krwionośnych, dzięki czemu zapobiega chorobie niedokrwiennej serca. Co ciekawe, czystek pomaga także chronić ludzi i zwierzęta domowe przed kleszczami i komarami. Przez skórę osób, regularnie pijących czystek, wydzielają się zapachy odstraszające te można przeczytać, że czystek wspomaga także leczenie nowotworów, nie ma na to jednak dowodów naukowych, chociaż wciąż trwają badania w tym Leki na niestrawność, herbatki na trawienie, krople żołądkowe Czystek fix - herbata w saszetkach Czystek fix w postaci saszetek do zaparzania, polecany jest jako środek wspierający układ immunologiczny organizmu. Czystek wykazuje działanie antyoksydacyjne, chroni komórki i tkanki organizmu przed działaniem wolnych rodników. Przyczynia się do wzmocnienia organizmu i układu odpornościowego. SPRAWDŹ I ZAMÓW Herbatka z czystka Napar to najbardziej popularna forma użycia czystka. Warto poświęcić chwilę na wybranie odpowiedniego suszu. Jeśli oprócz liści zawiera także zmielone łodygi (taki susz najczęściej pochodzi z Albanii), otrzymamy nieco bardziej gorzki smak napoju. Warto także zwrócić uwagę na to, czy czystek pochodzi z upraw kontrolowanych (oznakowanych napisem BIO). To gwarantuje wysoką jakość i dobry smak. Ostatecznie można także skorzystać z wariantu czystka w saszetkach do ekspresowego parzenia, choć tak jak i w przypadku herbat, jest to najmniej szlachetna wersja tej wszechstronnej – sposób przygotowania łyżeczkę suszu lub torebkę zalać wrzącą wodą parzyć pod przykryciem od 5 do 8 minut odcedzić lub wyjąć sitko opcjonalnie: dodać soku z cytryny lub miodu jedną porcję można zaparzać nawet 3 razy Ważne jest, aby pić czystek regularnie. Pierwsze rezultaty mogą pojawić się już po ok. tygodniu stosowania, ale na pełne efekty należy poczekać co najmniej Leki na biegunkę, elektrolity Inhalacja z czystka Inhalacje z czystka przynoszą ulgę w czasie infekcji górnych dróg oddechowych. Do takiej inhalacji potrzebujemy miseczki z gorącą wodą, do której wsypujemy 2-3 łyżeczki lub wkładamy 2 torebki czystka. Pochylamy się nad miseczką i okrywamy głowę ręcznikiem tak, by para znad miseczki nie uciekała. Wdychamy gorące powietrze przez kwadrans lub do wystygnięcia wody. Pamiętajmy, aby wdychać nosem, a wydychać ustami. Sprawdź: Preparaty wspomagające apetyt Płukanki z czystka Jeśli nie wypijemy całego naparu z czystka, nie wylewajmy go. Możemy go użyć później do płukania jamy ustnej. Zapewni nam usunięcie nieprzyjemnego zapachu z ust czy wybielenie płytki nazębnej. Możemy także przemywać nim skaleczenia lub wspierać leczenie chorób pomaga rozprawiać się nie tylko z groźnymi wirusami, ale i grzybicą, łupieżem, łuszczycą i koniec ciekawostka: czy wiesz, że czystek dostępny jest też w formie kapsułek?
Zespół badawczy uczestniczy obecnie w randomizowanym badaniu klinicznym dotyczącym aktywatora plazminogenu (tPA) - leku, który rozpuszcza zakrzepy u pacjentów zakażonych SARS-CoV-2. Dotychczas tPA stosowano w leczenia zawału serca oraz ostrej masywnej zatorowości płucnej i ostrego udaru niedokrwiennego.Czosnek ma wszechstronne, dobroczynne działanie na nasz organizm. Jego regularne spożywanie dobrze wpływa na układ sercowo-naczyniowy i pospolity to gatunek byliny, który należy do rodziny amarylkowatych. Jest to warzywo, które gości w większości domów, nie tylko jako dodatek do potraw, ale również wykorzystywany jest jako naturalny środek leczniczy. Czosnek – cenne dla zdrowia substancje Najbardziej charakterystyczne dla czosnku są bogate w siarczki olejki eteryczne i allina. Podczas miażdżenia lub przeżuwania przekształca się ona w allicynę o charakterystycznym zapachu. Te substancje są bardzo cenne ze względu na wyjątkowo silne właściwości bakteriobójcze. Potrafią zahamować rozwój gronkowca złocistego czy pałeczki okrężnicy, nierzadko uodpornionych na działanie antybiotyków. Czosnek jest bogaty w sole mineralne, zawierające potrzebne pierwiastki, takie jak wapń, żelazo, potas, fosfor, siarka i jod, cynk oraz magnez, chrom, kobalt. Zawiera też witaminy B1, B2, PP, C i prowitaminę A. Znajdziemy w nim spełniające rolę przeciwutleniaczy związki flawonoidowe oraz fitocydy, które działają bakteriostatycznie i bakteriobójczo. Są w nim saponiny, które przyspieszają trawienie tłuszczów, działają moczopędnie oraz przeciwzapalnie oraz ważne aminokwasy i związki śluzowe. >> Tasiemiec, owsiki, glista ludzka – objawy zakażenia pasożytami. Czy należy się odrobaczać? Czosnek właściwości Mówi się, że czosnek jest naturalnym antybiotykiem, który sprawdzi się w walce z każdym schorzeniem układu oddechowego. Czosnek ma wszechstronne, dobroczynne działanie na nasz organizm. Jego regularne spożywanie dobrze wpływa na układ sercowo-naczyniowy i odpornościowy. Neutralizuje groźne dla nas wolne rodniki, które uszkadzają zawarte w nich DNA, przyspieszają starzenie się komórek i mogą inicjować zmiany nowotworowe. Czosnek ma też dobry wpływ na układ pokarmowy, chociaż trzeba pamiętać, że u niektórych osób może powodować problemy trawienne, obciążać wątrobę lub wywoływać reakcje alergiczne. Regularnie spożywany czosnek: przeciwdziała zawałowi serca, działa antymiażdżycowo, obniża ciśnienie krwi, oczyszcza organizm z wielu toksyn, działa odmładzająco na komórki, wzmacnia siły, ma właściwości przeciwnowotworowe, zwalcza zakażenia bakteriami, grzybami i robakami, pomaga w przywracaniu odpowiedniej flory jelitowej, leczy przeziębienia, łagodzi kaszel o rozmaitym podłożu, leczy reumatyzm. Naturell Czosnek MAX bezzapachowy 1 kapsułka zawiera 10 mg ekstraktu z czosnku, uzyskanego z 2000 mg świeżego czosnku. Stosowanie czosnku wspomaga: prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, zdrowie serca i naczyń krwionośnych, utrzymanie prawidłowego poziomu cholesterolu. ZAMÓW JUŻ DZIŚ Inne zastosowanie czosnku Czosnek na kurzajki W leczeniu kurzajek pomóc może właśnie czosnek. Dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym i przeciwwirusowym może zwalczyć wirusa HPV. Wystarczy zmiażdżyć ząbek czosnku i położyć go na kurzajkę, zakleić plastrem i pozostawić na jakiś czas. Zabieg ten należy powtórzyć kilkukrotnie. Czosnek na grzybicę paznokci Przy lekkich zmianach grzybiczych na paznokciach można zastosować kurację z czosnku. Wystarczy przecisnąć przez praskę ząbek czosnku i wymieszać z odrobiną oliwy z oliwek. Taką mieszankę należy przyłożyć do zmiany, zabezpieczyć bandażem i pozostawić na noc. Taką kurację powinno się powtórzyć kilka razy. Czosnek dba o naczynia krwionośne Jedząc regularnie czosnek, możemy uzyskać działanie podobne jak przy zażywaniu statyn, obniżających poziom cholesterolu. Działanie przeciwzakrzepowe niektórych związków zawartych w czosnku może być podobne do aspiryny. Z wiekiem nasze płytki krwi stają się mniej ruchliwe, stają się lepkie i łatwo tworzą zakrzepy. Taki zakrzep może z kolei blokować naczynia krwionośne, czego efektem może być zawał serca czy udar. Jedzenie czosnku zmniejsza skłonność płytek krwi do agregowania, wzmaga ich ruchliwość, przez co obniża ryzyko powstania zakrzepu. Czosnek ułatwia rozszerzenie naczyń krwionośnych, zwiększa ich elastyczność. Dobrze też obniża ciśnienie krwi. >> Kurkuma – przyprawa i superfood dla diabetyków, ale nie tylko Syrop z czosnku na kaszel Prosty w przyrządzeniu syrop z czosnku przyniesie ulgę w chorobach gardła i dróg oddechowych, gdyż rozrzedza wydzielinę, która zalega w oskrzelach. Wystarczą tylko 3 składniki: 1 ząbek czosnku 3 łyżki miodu 3 łyżki oliwy z oliwek Ugotuj ząbek czosnku na małym ogniu w niskiej temperaturze max. 60 st. a następnie go drobno posiekaj. Posiekany czosnek wymieszaj z 3 łyżkami miodu. Dodaj 3 łyżki oliwy z oliwek i dobrze wymieszaj. Tak przygotowaną mieszankę należy od razu spożyć, ponieważ syrop działa tylko, gdy jest świeży. Czy spożywanie czosnku jest bezpieczne? Czosnek jest bezpieczną rośliną, należy jednak pamiętać, aby nie spożywać czosnku wraz z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, neproksen czy ketoprofen, gdyż może nasilić się działanie przeciwzakrzepowe. >> Czosnek w tabletkach, kapsułkach, syrop z czosnkiem Jest określany mianem "naturalnego antybiotyku". Często sięgamy po niego podczas przeziębienia czy grypy, ponieważ zawarta w nim allicyna zwalcza wszelkie niepożądane bakterie w organizmie. Czosnek- Pyszności/ źródło: Canva. Warto podkreślić, że czosnek wykazuje również działanie przeciwnowotworowe i odmładzające. Moja mama miala przeprowadzony zabieg evlt na odcinku udo-kolano. Zabieg zostal przeprowadzony po wczesniejszym zazywaniu leku rozzedzajcego krew xarelto ( byla na tym leku ok 6 tygodni). Na wizycie kontrolnej po dooperze okazalo sie ze jeden z zakrzepow sie przesunal do gory. Lekarz kazal ponownie zaywac jej xarelto. Co w takim przypadku mozna zrobic I czy to znaczy ze zakrzep bedzie dalej sie przesuwal I czy dojdzie do zyl glebokich, jakie kroki podjac zeby ten zakrzep "zlikwidowac". dziekuje. KOBIETA, 56 LAT ponad rok temu Osoby, które jadły więcej niż 1 cebulę tygodniowo, zmniejszały to ryzyko nawet o 22%. A zatem – naprawdę warto dodać cebulę do naszego jadłospisu. Pamiętaj: aby jak najwięcej zyskać ze zjedzonej cebuli, należy spożywać ją na surowo. Również te produkty spożywcze pomagają rozrzedzać krew. Imbir: zawiera salicylany.
Czosnek pospolity (Allium Sativum L.) jest wieloletnią rośliną cebulową. Należy do jednych z najstarszych roślin uprawnych. Rodzina, do której przynależy to liliowate (Liliaceae). Słowo all oznacza piekący, ostry – w języku celtyckim, sativum – uprawny. [1] Pierwotnymi obszarami pochodzenia są podgórskie rejony południowej Azji. Już w starożytności Grecy stosowali go do celów spożywczych. Starożytni Rzymianie sądzili, iż czosnek podnosi męstwo w boju oraz pobudza odwagę, dlatego rzymscy żołnierze spożywali go w dużych jest rośliną zawierającą znaczną ilość składników odżywczych. Wartość kaloryczna w stosunku do innych warzyw jest dość wysoka, jednak ze względu, że jest przyprawą, ta wartość nie stanowi problemu. Zjadamy zaledwie około 5 g czosnku, co daje tylko 7 kcal [2]. Allium Sativum dostarcza 150 kcal/100 g czosnku [2]. Składniki i wartości odżywcze czosnku Świeże główki zawierają 40% suchej masy (32% to węglowodany, 6,5% białko, natomiast błonnik stanowi 4%). Spośród związków mineralnych na czele znajduje się potas (400 mg/100 g produktu), kolejne to żelazo, fosfor, cynk. W największej ilości wśród witamin występuje witamina C (30 mg/100 g produktu[2]). Czosnek obfituje w glikozydy siarkowe (allina, ajoen), które odpowiedzialne są za charakterystyczny zapach i smak, przeważająca cześć posiada grupę allinową -C₃H₅; flawonoidy, fitosterol, nukleozydy, celulozę (0,06g), kwasy organiczne, lotny olejek eteryczny i pierwiastki śladowe (Mg, Fe, Mn, Zn, Ca, Co), które wiele znaczą jako biokatalizatory; szereg witamin (C, A, B₁, B₂, PP) [3]. Niezwykle wartościową cechą witaminy B₁ jest jej umiejętność łączenia się z allicyną) [4]. Czosnek posiada także związki cukrowe, garlicynę wspierającą kuracje infekcji dróg moczowych i biegunki u dzieci [5]. Jest bogata w sole mineralne (siarka, selen – który wpływa korzystnie na choroby tarczycy między innymi Hashimoto) [6], aminokwasy (cysteina), a także lotne połączenia siarkowe (alliinę 0,35-1,15%, metyloallinę, cykloallinę) oraz nielotne na przykład S-allilocysteinę, enzymy (allinaza – enzym ten uaktywnia się w chwili rozdrabniania ząbków czosnku, o masie cząsteczkowej 150kDa, znajduje się także w cebuli, kapuście; peroksydaza, mirozynaza, γ-glutamylotranspeptydaza – występuje w rozwijającej się główce Allium Sativum L.) [7, 8]. Dla kogo jest zalecany czosnek? Czosnek zalecany jest osobom ze słabą odpornością organizmu, z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi, a także z hipercholesterolemią oraz wysokim poziomem glukozy we krwi. Powinni spożywać tę przyprawę pacjenci z grypą, przeziębieniem jak również posiadający w swoim organizmie pasożyty i grzyby z rodzaju Candida Albicans [9,10,5,11]. Stosowany jest również w przypadku wzdęć, robaczycy. Nawet w niewielkich ilościach hamuje rozwój bakterii, jest świetnym panaceum na zakażenia gardła i krtani. Zalecany jest osobom z zaburzeniami wydzielania soku żołądkowego oraz żółci, a także w przypadku gruźlicy. Zabezpiecza błony erytrocytów przed defektami, które wywołane są utlenianiem, chroni przed niedokrwistością [7, 12]. Przeciwwskazania do stosowania czosnku to problemy z krzepnięciem krwi, w takim wypadku spożycie czosnku może spowodować wystąpienie krwawienia, dlatego nie należy przyjmować leków przeciwkrzepliwych wraz z preparatami czosnku [13]. W przypadku spożywania niektórych lekarstw mogą zajść niepożądane interakcje: między innymi warfaryna przyjmowana podczas posiłku z czosnkiem prowadzi do przedłużenia czasu protrombinowego. Zbyt duże spożycie czosnku (więcej niż czterech ząbków dziennie) może prowadzić do przykrych objawów zgagi, a także nieprawidłowości ze strony układu pokarmowego, w szczególności gazów oraz składniki siarkowe mogą powodować zapalenie skóry przy styczności z czosnkiem i poparzenia gardła oraz górnych dróg pokarmowych, a także bóle wątroby. Nie powinny przyjmować tej przyprawy osoby z niskim ciśnieniem tętniczym krwi, ponieważ jak dowodzą badania – ma działanie hipotensyjne. W ostrych schorzeniach żołądka i jelit, przy refluksie żołądkowo-przełykowym nie należy stosować czosnku, ponieważ pobudza wydzielanie soku żołądkowego, co nasila nieprzyjemne objawy, a także drażni przełyk [7, 8]. Allium Sativum L. to warzywo, przyprawa, ale również środek leczniczy hamujący wiele procesów chorobotwórczych. Powszechna dostępność umożliwia korzystanie z zalet tej byliny w sposób nieograniczony. Szeroki wachlarz właściwości prozdrowotnych sprawia, iż ta niepozorna roślina może mieć istotne znaczenie w profilaktyce i leczeniu wielu chorób. Piśmiennictwo: Burdzenia O.: Impresje na temat czosnku. Wiad. Ziel. 11, 2000, s. 11-12Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K., Przygoda B.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, Warszawa, 2012, Wydawnictwo Lekarskie Red. Flaczyk E., Górecka D., Korczak J.: Towaroznawstwo żywności pochodzenia roślinnego. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, J., Fascynacja czosnkiem – wczoraj i dziś, „Postępy Fitoterapii”, 1, 2001, s. 7-14Dudek Warzywa o właściwościach leczniczych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, M., Basciani S.: Efficacy of a food supplement in patients with hashimoto thyroiditis. J Biol Regul Homeost Agents. 1, 2015, s. E.: Fitoterapia i leki roślinne w geriatrii. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, J., Krysztofiak A., Olas B.: Czosnek – panaceum na choroby układu krążenia. „Kosmos”, 63, 2014, s. J.: Czosnek – skuteczny lek i cenna przyprawa. Wiad. Ziel., 4, 1993, s. 5-7Bogacz K., Czosnek pospolity – strażnik naszego zdrowia, „Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny”, 9, 2011, s. 29Pisarek M., Legięć I.: Czosnek – roślina o wszechstronnym zastosowaniu. AURA, 12, 2004, s. D.: Dwa ząbki dziennie. Przegląd Gastronomiczny, 12, J.: Czosnek – Antybiotyk starożytności. „Panacea”, 1, 2002, s. 28-30. Zapisz się na newsletter! Chcę otrzymywać od na podany przeze mnie adres e-mail informacje (w tym marketingowe i handlowe) dotyczące serwisu, a także innych podmiotów współpracujących z portalem zgodnie z Polityką Prywatności - Justyna LudwiczakLicencjonowany dietetyk, student, prowadzi bloga pasjonatka zdrowego odżywiania i trybu życia.
1. Cyclo 6 Forte. SKLEP. najlepszy produkt na rynku, aż 6 składników aktywnych - z czego każdy składnik posiada badania potwierdzające skuteczność. wspomaga mikrocyrkulację, chroni ścianki naczyń krwionośnych. zmniejsza żylaki i hemoroidy. likwiduje uczucie ciężkich nóg. zmniejsza pajączki na nogach. Zakrzepica żył głębokich to bardzo poważny, choć wciąż lekceważony problem. Najczęściej rozwija się, nie dając żadnych objawów. Jednak gdy zaatakuje, może być za późno na ratunek. Warto poznać przyczyny, objawy i zagrożenia związane z zakrzepicą. Jest trzecim najbardziej rozpowszechnionym schorzeniem układu krążenia. Zakrzepica co 37 sekund zabija na świecie jednego człowieka. W Polsce, co roku, z powodu tej choroby życie traci 40–50 tys. osób, czyli średniej wielkości miasto w naszym kraju. Jednak wiedza o objawach zakrzepicy, jej przyczynach i zagrożeniach jest wciąż zbyt mała. O zakrzepicy rozmawiamy z prof. Witoldem Tomkowskim, prezesem Polskiej Fundacji do Walki z Zakrzepicą „Thrombosis”, twórcą Koalicji Przeciw Zakrzepicy. Zacznijmy od uporządkowania wiedzy. Czy często powtarzane nazwy chorób, np. żylaki, zakrzepica, choroba zakrzepowo-zatorowa, mają wspólną przyczynę? PROF. WITOLD TOMKOWSKI: Można znaleźć wspólny mianownik dla tych schorzeń, chociażby otyłość i mała aktywność fizyczna, ale to byłoby duże uproszczenie. Żylaki są schorzeniem żył powierzchownych. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa dotyczy żył głębokich i obejmuje dwa schorzenia. Jedno to zakrzepica żył głębokich (ZZG), a drugie to zator tętnicy płucnej (ZTP). Podstawą rozwoju zakrzepicy jest tworzenie się w żyłach głębokich skrzeplin, które stopniowo wypełniają wnętrze żyły, przez co krew nie może swobodnie przez nie przepływać. Dlaczego o ZŻG lekarze mówią „cichy zabójca”? Zakrzepica jest chorobą podstępną. W połowie przypadków rozwija się bezobjawowo, ale bywa, że powoduje śmierć w ciągu kilku sekund. To nie przesada, takie są fakty. Prawidłowa diagnoza dotycząca zakrzepicy żył głębokich stawiana jest w Polsce kilkanaście razy rzadziej niż w krajach Europy Zachodniej. Co dzieje się w żyłach, gdy zaczynają chorować? Naturalny przebieg ZZG bywa różny. U mniej niż 20 proc. chorych dochodzi do endogennej fibrynolizy. Oznacza to, że organizm sam wytwarza substancje, która rozpuszcza skrzeplinę, i nic złego się nie dzieje. Ale u ok. 50–70 proc. chorych skrzeplina w różnym stopniu wypełnia naczynie żylne. Zbudowana jest z krwinek czerwonych i włóknika, który powstaje poprzez uaktywnienie się kaskady krzepnięcia, czyli wywołania lawiny procesów przyspieszających krzepniecie krwi. Tworzy sieć, w której uwięzione są krwinki czerwone. Aby pobudzić wyobraźnię czytelników, powiem, ze skrzeplina przypomina tłustą dżdżownicę o średnicy od 1 mm do 2 cm i długości od kilku do kilkudziesięciu centymetrów. A co sprawia, że w żyłach powstają skrzepliny? Musi zaistnieć kilka warunków, które określa się jako triadę Virchowa. W jej skład wchodzą: zaburzenia przepływu krwi pojawiające się, gdy pacjent jest unieruchomiony po operacji; uszkodzenia naczyń krwionośnych przez zastrzyki, kroplówkę, cewnik; nadmierna krzepliwość wywołana zmianami w składzie krwi, np. w wyniku choroby nowotworowej, trombofilii, stosowania antykoncepcji czy terapii hormonalnej. Jeżeli w organizmie występują 2 z 3 elementów tej triady, skłonność do powstawania zakrzepów jest wysoka. Skrzepliny tworzą się głównie nad zastawkami żył. Ale samo powstanie skrzepliny nie jest niebezpieczne dla życia Gdy część tego tworu oderwie się od ściany żyły, wraz z krwią popłynie do prawego przedsionka serca, następnie do prawej komory i tętnicy płucnej. Wówczas dojdzie do zatkania tętnicy płucnej. Skutkiem może być wstrząs lub nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania, a to często oznacza natychmiastową śmierć. Dlatego też nie wolno lekceważyć zakrzepicy. Poza tym nieleczona choroba prowadzi do kolejnych kłopotów – zespołu pozakrzepowego, który objawia się brązowymi przebarwieniami na łydkach lub owrzodzeniami podudzi. Powikłaniem ZTP jest przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne. Kto jest najbardziej narażony na zakrzepicę? Zakrzepica może się rozwinąć w każdym wieku, ale zwykle atakuje po 60. roku życia. Częściej kobiety niż mężczyzn. Zajmuje żyły łydek (podudzia), rzadziej żyły ud czy miednicy. Ale choć zdarza się to rzadko, może się rozwinąć w każdym fragmencie układu żylnego. Chorobie sprzyja unieruchomienie po urazach, operacjach, szczególnie ortopedycznych i onkologicznych. Wśród czynników ryzyka są też zakażenia, ciąża i połóg, odwodnienie, terapia hormonalna, żylaki, otyłość, udar mózgu, niewydolność serca itd. Skłonność do choroby może wynikać z wrodzonej lub nabytej trombofilii – zaburzeń w układzie krzepnięcia, które sprzyjają zakrzepom. Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę? Zakrzepica żył głębokich może się objawiać w mało charakterystyczny sposób. Oznacza to, że takie same dolegliwości mogą wystąpić przy innych chorobach, np. przy obrzęku limfatycznym, zakrzepowym zapaleniu żył powierzchownych, złamaniu kości, zwichnięciu czy niewydolności prawej komory serca itd. Ale niepokoić powinny: silny ból, zaczerwienienie skóry, obrzęk uda lub łydki, ból przy dotykaniu łydek, wyczuwane zgrubienia, różnica w obwodzie nóg większa niz 3 cm, ucieplenie kończyny, ból łydki przy zginaniu stopy (objaw Homana) i obrzęk nogi z widocznym napięciem skóry (objaw Mozesa). Długie unieruchomienie sprzyja zakrzepicy. Jakie urazy i zabiegi stanowią największe zagrożenie? Największe ryzyko zakrzepicy występuje przy złamaniu szyjki kości udowej, kości udowej lub miednicy, przy wymianie stawu biodrowego albo kolanowego, urazach rdzenia kręgowego, rozległych zabiegach chirurgicznych, szczególnie z powodu nowotworów złośliwych czy rozległych urazów. Umiarkowane ryzyko pojawia się u osób, u których trzeba zastosować chirurgię artroskopową. Zagrożeni są chorzy z niewydolnością serca, oddechową. Niewielkie ryzyko występuje przy unieruchomieniu w czasie lotu samolotem dłużej niż 6 godzin. Jak poznać zator tętnicy płucnej?Do najczęstszych objawów należy duszność wysiłkowa i spoczynkowa. Może mieć charakter napadowy i występować bez przyczyny, co sugeruje nerwicę. Pojawia się ból w różnych miejscach klatki piersiowej. Rzadziej występuje kaszel, rzężenie, gorączka, przyśpieszone bicie serca, migotanie przedsionków, omdlenia (ale jeśli wystąpią, rokowania są niepomyślne). Warto znać te objawy, bo zator tętnicy płucnej można skutecznie leczyć. Statystyki W 25 krajach UE co roku na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową zapada ok. 1,5 mln ludzi, a z powodu zatoru tętnicy płucnej umiera ok. 500 tys. osób. Liczba ta przewyższa sumę zgonów spowodowanych rakiem piersi, prostaty, zakażeniem HIV i wypadkami drogowymi. W Polsce w ciągu roku na zator tętnicy płucnej umiera ok. 40-50 tys. osób. Co roku powinno się diagnozować ok. 60 tys. przypadków zakrzepicy żył głębokich i 30–40 tys. zatoru tętnicy płucnej. Dowodzi to wielkich zaniedbań w diagnostyce i leczeniu. Ale sama wiedza o ryzyku nie wystarczy. Przecież chory w szpitalu jest zależny od lekarzy Nie mówię o tym, że pacjent ma dyktować lekarzowi sposób leczenia. Ale może poinformować o swoich dolegliwościach i zapytać, czy zastosowano wobec niego odpowiednią profilaktykę przeciwzakrzepową. Lekarza obowiązuje stosowanie się do standardów terapeutycznych, które są opracowane dla różnych specjalności chirurgicznych. Dla przykładu: gdyby pacjenci poddawani operacji wymiany stawu biodrowego nie otrzymali profilaktyki przeciwzakrzepowej, u ponad połowy z nich rozwinęłaby się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Dlatego przed zabiegiem podaje się im leki (heparyny drobnocząsteczkowe), które zwiększają ryzyko silnego krwawienia w trakcie operacji i kilka godzin po niej, ale chronią przed zakrzepicą. Po operacji pacjent powinien dostawać zastrzyki w brzuch przez co najmniej 35 dni. Czy podawanie heparyny wystarczy, aby zminimalizować ryzyko? Profilaktyka przeciwzakrzepowa to również zwalczanie otyłości, zwiększanie aktywności fizycznej, zachęcanie do wstawania z łóżka. Można też zaproponować choremu noszenie specjalnych pończoch lub korzystanie z urządzeń ułatwiających napinanie mięśni, ćwiczenia stóp. Leki sprawiają, że nie tworzą się skrzepliny, a te, które powstały wcześniej, są podatniejsze na rozpuszczenie. Efektem jest to, że poprawia się przepływ krwi w żyłach. A jak wygląda leczenie zakrzepicy żył głębokich? Leczenie zakrzepicy i zatoru tętnicy płucnej to długi i żmudny proces. Składa się z dwóch faz. W ostrej fazie choroby przez 5–7 dni podaje się podskórnie heparyny drobnocząsteczkowe. Kolejnym etapem jest wielomiesięczne leczenie przeciwzakrzepowe. Najkrótsza terapia trwa 3 miesiące, ale czasem nawet całe życie. Efektywność leczenia oceniana jest na podstawie wskaźnika INR, który należy oznaczać co najmniej co 3–4 tygodnie. To uciążliwe dla pacjenta, bo nie wszystkie laboratoria wykonują to badanie. A jest ono ważne, bo od tego zależy dobranie dawki leku przeciwkrzepliwego oraz codzienna dieta. Im wyższe są wartości INR, tym „mniejsza krzepliwość krwi”. Wiele produktów (np. kapusta, sałata, kalafior, brokuły, szpinak) zawiera witaminę K, która może zmniejszać skuteczność działania leku przeciwkrzepliwego, zwłaszcza gdy jest to lek starszej generacji. Wykluczone jest też picie alkoholu. A innowacyjne leki przeciwzakrzepowe? Upraszczają one leczenie, bo nie wymagają oznaczania wskaźnika INR. Są bezpieczniejsze, gdyż nie wchodzą w tak liczne interakcje pokarmowe i lekowe jak dotychczas stosowane. Nowatorskie terapeutyki czekają jeszcze na rejestrację w Unii Europejskiej, mamy nadzieję, że wszystkie procedury z tym związane zakończą się w tym roku i będziemy mogli ordynować je chorym. Wspomniał Pan o niedostatecznej diagnostyce. Co z tego wynika? Podstawowym badaniem pozwalającym ocenić ryzyko zakrzepicy jest USG żył głębokich. Lekarz POZ, do którego trafia pacjent, nie może skierować go na takie badanie, bo nie przewidział tego NFZ. Może wystawić skierowanie do angiologa lub chirurga naczyniowego. Czas płynie, diagnozy nie ma, a niebezpieczeństwo rośnie. Bywa też, że bez badań poddaje się pacjenta niepotrzebnej i nieskutecznej terapii. W naszym kraju nie wykonuje się rutynowo oznaczenia we krwi D-dimeru (stężenia produktów rozpadu stabilizowanej fibryny), niezwykle przydatnego w procesie wykluczania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Trudność w dostępie do diagnostyki, niedostateczna wiedza i lekceważenie nikłych objawów bólowych często prowadzą do tragedii To prawda. Utajona ZZG może się stać źródłem zatoru tętnicy płucnej ze skutkiem śmiertelnym, a nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania jest pierwszym i jedynym objawem toczącej się żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Zator tętnicy płucnej spowodowany jest w większości przypadków skrzepliną. U 90 proc. chorych jej źródłem jest zakrzepica żył głębokich. O mechanizmie jego powstawania już mówiliśmy. Aby pokazać skalę problemu, bo nie mam zamiaru nikogo straszyć, jedynie 30 proc. przypadków zatoru tętnicy płucnej wykrywa się za życia pacjenta. Oznacza to, że przeważająca większość (55–70 proc.) chorych z ZTP nadal umiera z powodu tej choroby bez prawidłowego rozpoznania i leczenia. Jest jeszcze idiopatyczna zakrzepica, czyli taka, gdzie nie znamy jej przyczyny Ta postać zakrzepicy występuje u wielu chorych z ZZG. Często u jej podłoża leży ukryty proces nowotworowy – dotyczy to 10 proc. chorych. Warto o tym pamiętać, aby w porę zrobić odpowiednie badania. prof. Witold Tomkowski, prezes Polskiej Fundacji do Walki z Zakrzepicą "Thrombosis" Powołałem Koalicję Przeciw Zakrzepicy, to taki nieformalny, interdyscyplinarny „okrągły stół”, skupiający specjalistów z różnych dziedzin medycyny, w których występuje największe zagrożenie żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Obecnie koalicja liczy kilkunastu uczonych, ale do udziału w jej pracach zapraszamy wszystkich, którzy pomagają zwiększyć świadomość zagrożeń związanych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Naszym celem jest zmniejszenie śmiertelności i częstości powikłań związanych z udarem mózgu wywołanym przez skrzepliny. Będziemy dążyć do ułatwienia diagnostyki zakrzepicy żył głębokich, zwiększenia społecznej świadomości zagrożeń związanych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową i migotaniem przedsionków. miesięcznik "Zdrowie" Czy wiesz wszystko o zakrzepicy? Pytanie 1 z 12 W obrębie której części ciała najczęściej rozwija się zakrzepica? .